ارتباط سبک‌های پردازش هیجان و ناگویی خلقی با علائم اختلال شخصیت مرزی

سابقه و هدف: بدتنظیمی هیجانی به عنوان یک ویژگی محوری افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی توصیف شده است، جهت تعیین سهم نسبی این عامل در علائم بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط سبک‌های پردازش هیجان و ناگویی خلقی با علائم اختلال شخصیت مرزی انجام گرفت. مواد و روشها: این مطالعه توصیفی به روش همبستگی از نوع پیش‌بینی بر روی 150 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اردبیل در سال تحصیلی 92-91 که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند، انجام گردید. از دانشجویان خواسته شد در محل کلاسها و به صورت انفرادی به مقیاسهای شخصیت مرزی، سبک‌های پردازش هیجان و ناگویی خلقی پاسخ دهند. سپس داده ها مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که علائم شخصیت مرزی با مزاحمت (35/0r=؛ 001/0>p)، فقدان مناسبت (21/0r=؛ 009/0>p)، تجزیه (25/0r=؛ 002/0>p)، ناموزونی (44/0r=؛ 001/0>p)، سرکوبی (19/0r=؛ 02/0>p)، عدم کنترل (42/0r=؛ 001/0>p) و دشواری در شناسایی احساسات (37/0r=؛ 001/0>p)، دشواری در توصیف احساسات (32/0r=؛ 001/0>p)، تمرکز بر تجارب بیرونی (17/0r=؛ 03/0>p) و ناگویی خلقی (36/0r=؛ 001/0>p) ارتباط مثبت دارد. همچنین نشان داد که 32 درصد واریانس علائم شخصیت مرزی به وسیله سبک های پردازش هیجان (13/21؛ 001/0>p) و 15 درصد واریانس آن به وسیله ناگویی خلقی (05/25=F؛ 001/0>p) تبیین می‌شود. نتیجه گیری: این نتایج نشان می دهند که علائم اختلال شخصیت مرزی در جامعه عمومی را می توان تا حدی بر اساس سبک های پردازش هیجان و ناگویی خلقی پیش بینی کرد.